Het doel van deze film die ik samen met Yorinde Diepstraten gemaakt heb is; De ervaring geven aan mensen hoe het voelt als het geheugen niet meer betrouwbaar is.
Inhoud: Wij willen door middel van dingen die niet echt kunnen een abstracte surrealistische beeld neerzetten waarbij de kijker telkens op het verkeerde been wordt gezet. Deze film begint met een normale wereld met een paar dingen die niet kloppen in de loop van het filmpje veranderd allestot een absurde werkelijkheid. Aan het einde van de film wordt voor de kijkerduidelijk dat alle surrealistische dingen die je hebt gezien, geïnspireerd zijn op demente mensen.
Het verhaal krijgt een chronologische volgorde wat herhaald wordt waarin we de stappen volgenen van dementie: normaal, geheugenverlies, taalverslies, ziet dingen die er niet zijn.
Het is ‘een dag uit het leven van’ filmpje. Waarin de kijker denkt mee genomen te worden in een normale dag. Maar tijdens het kijken wordt de kijker op het verkeerde been gezet doordat hij er langzaam achter komt dat alles wat hij ziet niet echt is.
